аџија (имн.) - ќе (чест.)

Еднуш на еден сфе - ден, коа си дошол ф' село, го стретиле некои од селаните, шчо им завидуале и сакале да 'и расипаат и му рекле: „Али не си син на татка ти?“
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Коа глеаме, аџи, пишман аџија ќе си бидиш - му рекле и си отишле.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- „Ете, толку години от коа умрел татко, јас сум ден и ноќ, сѐ по надвор, под ведро небо; дома си идам по еднаш на годината; со никого не се познаам, ни пријател имам, ни душман имам.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)