вечер (имн.) - чека (гл.)

Секоја вечер чекаше мракот во неговото сопче да го растера светлината од спротивниот дом и стоеше зад прозорецот како питач, страсно насладувајќи се со онаа мала и драга блискост, со онаа семејна топлина во која уживаа други, во која уживаше и тој, како дете, за време на ретките мирни вечери во нивната куќа, кога мама... мајка му... како оваа овде...
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Затоа Нешка по мракот застана на познатото мосто на калето меѓу сливите и до стари вечери чека да се врати Тода откај татка и.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Уште двапати Клотилдина му понуди светилка, но залудно.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)