вила (имн.) - и (сврз.)

Скрез офна така силно, што Цанул се исплаши, ја фрли вилата и избега; Цанулица замалена од страв, стрчна кон Скрез, му ја извади забуцаната вила и му ја изврза раната со шамија за да му ја запре крвта што бликаше на сите страни; го одврза коњот, му помогна да се качи и тргнаа в град на болница.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Се качи горе, ја зеде вилата и преку еден отвор, специјално направен, почна да фрла сено долу кај овците.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
- Кај ви се рацете? Земете ги пушките, секирите, вилите и удрете на тираните! - заврши Гоце Делчев.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Така, доцна во ноќта заврши состанокот на Месниот комитет во Битола.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Еден ден кога кравата се телеше со мака и кога ветеринарот Скрез и Цанулица ги немаше долго да излезат од ќералот, Цанул се довлечка до прозорчето од ќералот, и кога ги виде истркалани во сеното, му удри крвта в глава, ја грабна вилата и влета внатре кршејќи ја вратата и забодувајќи ја вилата во бутината од Скрез.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)