владетел (имн.) - на (предл.)

Малото шаховско поприште му откриваше широк пат во животот, го одведе еднаш и во странство, и веќе опипливи му се чинеа мечтаењата за светски турнири и турнеи, за гостувања кај шаховски снобови - бразилијански владетели на плантажи или баснословно богати махараџи, во дворците на кои убави жени, покриени само со проѕирен превез, ги извиваат своите тела во танци при ноќен водоскок, а оние црни очи им горат, им светкаат.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
148. Владетелот на северозападниот дел на Македонија, со седиште во Прилеп, кралот Волкашин, заедно со брата си Јован Углеша, загинува во Маричката битка со Турците кај с.Черномен (Одринско) на 26.9.1371 год.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Владетелите на една таква држава се апсолутни, какви што Фараоните и Цезарите никогаш не можеле да бидат.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во епохата на револуцијата, употребата на странските зборови добро вклопени во рускиот јазик се сметаше за едно од главните обележја на јазичната слобода којашто спонтано се наложуваше, се создаваа редица неологизми, превладуваше плакетарскиот и телеграфски стил, се создаваше своевиден пролетерски израз на јазикот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Слична разуздана отпуштеност се надоврза Камилски ќе биде забележана во употребата на рускиот јазик во постреволуционерна Русија, но до вистинска револуција во рускиот јазик ќе дојде кога Сталин ќе стане неприкосновен владетел на СССР.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Која од еднобоштво и многубоштво (хаос, Уран- Геја, Крон- Реја со синовите Сеус- владетел на светот, Посејдон- владетел на морињата и Хад- владетел на подземниот свет, па ќерките : Хестија, Деметра и Хера , односно семоќните немирни 12 олимписки богови меѓу кои и Македон- епонимот на Македонија и со кои неприкосновено владее Сеус, кој сѐ гледа, сѐ знае и сѐ може, а нему му помага неговата сестра Хера) подоцна преминува во еднобожна религија: Сеус –Марија и нивниот син Исус Христос , Синот Божји, сос крстот!
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
„Вистина е,” рече санџак-бегот, „многу владетели на овие краишта покажале покрај бесот, и мудрост во своето владеење.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Овде живеел владетелот на Југославија, најголемиот дел на Балканот во кој беа обединети, па подоцна разединети неколку балкански држави.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Тоа не беше неговиот вистински син Бургиба Јуниор, туку историскиот посинок Зине Абедин Бен Али, којшто го запре таткото на нацијата во имагинарниот дел од патот до конечното место во историјата.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Новиот владетел настојуваше да го врати стариот владетел на заслуженото место, ни поназад, ни подалеку од заслугите и вредностите. Но тоа беше тешко да се стори.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ако големиот Вок со едно око е вистински владетел на морските и сите други води, мора да е некаков сопатник на оној што го шета светот.
„Авантурите на Дедо Мраз“ од Ристо Давчевски (1997)
Владетелите на оние градови кои граничеле со вода, потплатувале бродари да ги соберат лудите, и така бродовите пловеле со несреќниците врзани на палубите, кои ако ги преживееле жедта и гладта, ако не биле покосени од ветерот и студот, биле тајно истоварувани на првото пристаниште, а ако тоа не било можно, ги исфрлале на некое ненаселено копно, или ги фрлале во вода.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Сешто може да ти текне на враќање: и дека владетел на планините е она страшило од птица, плус змија ѕвечарка и дива мачка, кое што те посматра со ледените камени очи уште од првата ти стапка по Светлата патека.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)