Томас Пинчон Малиот дожд Надвор, во кругот на касарната пукаше од жештина. Воздухот беше влажен и неподвижен.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Судницата се исполни до последното место. Воздухот беше тежок.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Иако воздухот беше бесшумен и дрвјата изгледаа како да дремат, сепак атмосферата не беше тивка.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
На исток чадот и замагленоста од целата џунгла од пилани и фабрики го покриваа големиот град, но овде надвор воздухот беше чист и благо ветре дувкаше кон реката.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Веќе не мирисаше на гнил зеленчук - воздухот беше ослободен од отров .
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Воздухот беше полн со портокалова магла и тешко дишење.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Го заклучи дуќанот, доби благослов од мајка му, ја облече униформата, ја натна војничката шајкача на глава и замина на границата кон Унгарија. На 6 април германските бомбардери го надлетаа Белград и почнаа да ги бомбардираат најзначајните згради.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Наместо со мирисот на цутовите, воздухот беше презаситен со атмосферата на протести, немири и општ неспокој што го означија крајот на март и конечно со веста за државниот удар извршен против прогерманската политика на Дворот.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Воздухот беше полн со портокалова магла и тешко дишење.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Веќе не мирисаше на гнил зеленчук - воздухот беше ослободен од отров.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Проклет да бидам, и земјата и водата мируваа, дури и воздухот беше застанат и нем.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Ниту на училиште, ниту навечер кога се собираа пред влезот, малку да се растрчат - а воздухот беше стежнат - метеоролозите навестуваа и во септември високи температури. ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Ветерот дуваше низ отворениот прозорец. Воздухот беше студникав.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)