Во воздухот остана пак јулска жеѓа.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Дури мене ми се пристори дека од тоа нејзино испарување во воздухот остана само трага од миризлив чад, кој, за жал, овојпат мене ми нагорнуваше.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Само воздухот остана незабранет, но и тој беше сè позагаден.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)