град (имн.) - бил (гл.)

Вториот град бил Монастир или Битола.
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
Имало тврдења дека градот бил спален во знак на одмазда поради османските опсади на Виена.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Според легендата, генералот Пиколомини на блиската планина Водно со својата војска под звуците на посмртен марш на воениот оркестар ја посматрал смртта на градот, а на австрискиот цар Леополд му пишувал дека решил, не од срце, да го закопа градот во пепел, со згради какви не видел, со џамии од најдобар мермер, украсени со илјадници кандила и позлатени алкорани, убави старини, градини...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Предлогот да се убие Гарванов како одмазда за изгубените 1.000 кг динамит и скратување на можноста гемиџиската акција да се прошири и во други македонски градови бил прогласен за некорисен, бидејќи со тоа не се постигнувало ништо.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Гледај ги автомобиливе. Нема ни едно фиќо. Сè само лимузини.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Што град бил тогаш. Прекрасен, современ, богат. Светски. А сега?
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
За тоа, како овој милионски град бил системно, по принципот на „килим“, до темел уриван од германските окупатори, гледав еден документарен филм во Градскиот историски музеј, во старот дел на градот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Градот бил држен сѐ до вечерните часови кога повторно по пристигнувањето на помошта партизанските бригади се повлекле. 187 PRO WO 202/406. 188 PRO FO 371/43739 R 21785 189 Гоце Митевски, д-р Илија Јосифовски и др.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
И веќе немало значење колку ќе трае ерупцијата: ќе заврши ли за некој ден или ќе продолжи за вечност - сѐ во градот било мртво...“
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)