„Има голема дарба во него”, се согласува синоокиот Шварц, додека професорот Гејер со очилата спуштени на носот под густите веѓи, сркнува од чајот и, како што дискусијата за него се развива, каснува пишкоти и ту на едниот, ту на другиот, живо им потврдува со главата...
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Обидувај се да ги имитираш, обидувај се во твоите зборови да нема ниту врска, ниту смисла, твојот разговор на минута да менува по пет теми, пцостите, пофалбите, смеата, сожалувањето, обичниот расказ - сето тоа, речиси помешано заедно, нека лета покрај ушите што те слушаат, обидувај се, како барабанот, зад себе да оставаш само пријатна бучава во ушите... без да оставиш каква и да е смисла.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Од сета душа и од длабочините на срцето излегуваше таа нејзина и љубов и дарба во која беше внесено сѐ што со себе со векови носеа старите и го пренесуваа на новите колена.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Сите божји дарби во тебе се збрале, таткова мудрост, учителска ука и младешка храброст.
„Од дното на душата“
од Александра Велинова
(2012)
Само во неколку наврати сонот фати да го совладува и да му ги враќа оние страшни слики, што лебдејќи на самата граница со јавето, тој успеа да ги оттурне.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Младич со таква дарба во општеството е потребен како чинела во оркестарот, сама по себе таа не значи ништо, но штом треба да се дигне бука, таа е незаменлива.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
III Моќта да се владее со тишината е една од најголемите човекови дарби во одбраната на животот.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)