Ф. Б.: Едно од најјаките доживувања што ги предизвика вашето дело е „отсуството на некој“ внатре во инсталацијата.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Напротив. Внимателно проследувајќи го научниот приод кон поезијата и исклучиво од аспект на одредени математички анализи, Соломон Маркус доаѓа до следните значајни заклучоци: - поетското дело е отворено и никогаш не е упатено само кон еден; - поетското дело е изложено на отворена и бесконечна метаморфоза, и тогај кога неговиот рецептор не се менува; - поезијата е носител на континуелна бесконечност на значењето; - поетското значење е рефлексно, инволутивно.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
Издавач: Левичарско движење „Солидарност“ www.solidarnost.mk
[email protected] Во соработка со: Компјутерска обработка и корица: Звонко Стојадиновиќ Тираж: 900 примероци Печати: Алма-графика ДООЕЛ Скопје Ова
дело е лиценцирано под лиценца Creative Commons Наведи Извор-Некомерцијално-Сподели Под Исти Услови 4.0 меѓународна лиценца.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
И. К.: Тоа е многу важно, и е многу суптилна забелешка којашто се надевам можам да ја комуницирам толку добро како што вие ја забележавте.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
На првите им одговара конформистичка парадигма (максимум задоволство а минимум вложена разумска сила), на вторите – реформистичка, макар што и кај нив преовладува мислењето дека уметничкото дело е жив организам кој е во спрега со публиката пренесувајќи ѝ ја пораката што самата сака да ја чуе.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)