Да, бевме заслепени. Нас, простите селски деца така нѐ научија, така ни го имаа испрано мозокот што во него немаше место за да се роди мисла и мислење...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Тој знаеше дека децата така често ги прашуваат, за да ги научат повеќе да гледаат околу себе.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)