дивина (имн.) - ги (зам.)

Во очај на ранета дивина ги забуцал проредените заби во тоа стебло.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Разбуденото стебло можело со сокови да му ги наслушнува разбуричканите мисли што се слеале во бучлив порој на измамена крв и ужас.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)