дивина (имн.) - не (чест.)

Имаа диви лица со брчки, можеше да се поверува дека се делкани од оревово дрво пред стотина години.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И врвици на мртви, врвици на живи, врвици на оние што ќе се родат.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
И беспаќа, проколнати места на кои ни дивината не остава трага.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Дивината не одеше пред нивните зли очи, изврзана, претепана или со рани во месото.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)