довикување (имн.) - по (предл.)

Ѓурчин навистина знаеше да произведе околу себе чудесна ведрина што разбудуваше некој топол ветер околу размислите, околу надежите.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Денес многу човечки ми се чинат оние негови храбрења и довикувања по мачниот пробив од октомвриската заседа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во улиците го нема она довикување по муштериите, а колку се оди кон пристаништето, нечистотијата и правот се зголемуваат, како и во секое пристаниште во светот.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)