жар (имн.) - пропадне (гл.)

- Море, стопанче, стопанкино, си велам, и еда, после чинеше клај жарје во водата и, еда, жарјето пропадни, никако да завртат над водата, да летнат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)