жена (имн.) - секогаш (прил.)

Јас дотогаш понекогаш и си помислував дека и мене може да ми се случи да морам да заминам негде џенем, се разбира ако одлучи татко ти да си замине дома, во Новодеревјановское; жената секогаш е врзана со некој невидлив конец за мажот; ние сме сенки на чекорите на мажите; иако јас и не го прифаќав којзнае колку тоа; мислам на женското почитување ; но не зборувам само за себеси; зборувам за жените; за нивните среќи и несреќи; да, дотогаш помислував оти може да се случи и тоа, да заминеме некогаш заедно кон тоа негово Новодеревјановское; но тој ден, кога на чардакот кај дед Павел ја видов сета онаа церемонија, и оние глави без шапки што се веднеа пред Истокот како пред кандило, сфатив дека на Козаците и на другите Белогардејци им нема враќање, дека тоа никогаш нема да се случи, и дека стојам помеѓу луѓе откорнати од некоја огромна далечина и којзнае како довтасани дури до овде, до чифликот на некој си Турчин кој исто така е откорнат одовде и е фрлен којзнае каде, негде во Азија ли, во Анадолија ли, и тогаш навистина повторно помислив на Војните и повторно во ушите ги слушав проклетите војнички труби без да знам кој со кого војува, кој на кого му копа гроб, кој кого го черечи.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
Тоа му предизвика слатка внатрешна смеа. Го одушевуваше дошикливоста на жените секогаш кога е во прашање гревот.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Жените секогаш можат да плачат.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
КОТЕ: На жената секогаш треба носот да ѝ намирисува мажот што сака. Оти, мажот си е маж, не е жена!
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
- За мене жената секогаш е оличување на нешто повисоко... - Не постои духовна без физичка потреба.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
А баба беше ситна добродушна женичка секогаш во сенка на строгиот и авторитетен дедо.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
На Рада ѝ беше чудно што бременоста и течеше без оние вообичаени гадења, што жените секогаш ги спомнуваа; немаше проблеми, а апетитот ѝ беше голем. Јадеше не за двајца, туку за тројца.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)