закана (имн.) - редок (прид.)

Се обиде последен пат да стане. Го издолжи лицето и покажувајќи ги како во закана ретките заби, се смири.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Го издолжи лицето и, покажувајќи ги како во закана ретките заби, се смири. Остана залепен крај водата.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)