Така филмската уметничка пракса се претвара во религиозна соборност а филмското уметничко дело произведено во таа соборност - игра, инкарнација на чиста платонска љубов помеѓу протагонистите.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
Во свежите и остри утра и уште постудените ноќи сјајот во едни веќе далечни очи ме запозна со топлата страна на студот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
И после животната далга потребна е инкарнација на душата, евокација и ескалација на спомените од детството, необична синхронизација и еквалибриум на вкусовите и возбудливите задоволства насекојдневието, валоризација на фасцинантното патување низ животот.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Ова ме фотографија: Magu* (flickr) потсетува на една класична анегдота за Норберт Винер, „таткото” на кибернетиката (поранешна инкарнација на когнитивната наука).
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)