иронија (имн.) - бев (гл.)

И доволно се изнаслушав големи приказни, но за крај после сите тие долги досадни разговори иронијата беше олеснување по што следуваше насмевка, цинизам на кој добро се навикнав.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Но иронијата беше токму во тоа што во мојата глава Човекот што премногу знаеше беше завршен пред Виенскиот валцер”. œœ Човекот што премногу знаеше (The Man Who Knew too Much), 1934 г.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)