истрел (имн.) - не (чест.)

И мечката го сети тоа. Таа првин како да се ребреше од новиот истрел, што го очекуваше, онака свртена и безмалу совладана, а кога истрелот не доаѓаше, таа прво си се врати на својата дира, со крвта, што ѝ се сливаше по снегот, а така вратена, таа како да се најде повторно себеси затрчана и веднаш продолжи кон него.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Што, слеп, истрел не сте фрлиле? А, и ти си тука, дедо Сотире!... - Тука сум.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)