Сполајти Господи! за ошто вака? за ошто да трпиме един јазик от кого не отбираме ни буки? за ошто да оставјаме да ни карат во кукити ни и во црквити ни? за ошто да учим грчкиот јазик, а нашиот да оставјаме настрана? за ошто да газиме народноста си, татковината си и мајчиниот си јазик ние сами со нозете си така немилостиво?
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)