Џон Клер се обидува да заспие, и си мрмори по некој стих од својата песна „Јас сум“.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Лицата, бели и порозни како креда, усните – розов лакмус натопени во киселините на воздушните честички, косите – црни, блескави кациги, сепак проѕирни, со темни, но речиси фосфоресцентен отсјај, низ кој како да се наслушнуваше пискавиот чрчор на невидливите, атомичести колибри!
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Кај некои луѓе Јас е кревка супстанција нагризната од киселината на постоењето. .
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)