китка (имн.) - и (сврз.)

Арно лафиш, да и сросаме к’ту китки и да и припалме љујту уд црвен крст!
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Пена на Танаско, чиниш целата развлечена во насмевка, не ги потргнуваше очите од Пелагија. Ѝ се виде разубавена како китка и со некоја чудесна, волшебна светлина под разретчениот јаглен на кожата од лицето.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
И Змејко не еднаш можеше да види, додека шетаа по оние големи дуќани и додека разгледуваа сѐ што имаше таму, како една рака се изделува од нивната китка и посега таму, каде што не ѝ беше местото.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Борко ги заврза сите цветчиња во китчиња и ги нареди едно до друго.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)