Забележав дека лицето му е намовнато со ситни и ретки влакненца, баш како на брат ми, дека очите му се толку темни колку што дотогаш никогаш не сум видела дека можат да бидат, имаше многу густи и долги клепки кои правеа сенки врз горниот дел од образите, а кожата на лицето и на рацете му беше речиси чоколадна.
               
             
           
            
            
              „Игбал, мојата тајна“
               од Јагода Михајловска Георгиева 
              (2000)