книга (имн.) - бев (гл.)

Е ги прави луѓето послободни да се изразат, но ја губат сета вештина што ја имале и покажуваат многу полоша моторичка контрола.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Погледнато наназад, првата книга беше наивна“, вели тој.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
„Заклучив дека Е сигурно не ги претвора луѓето во големи уметници, но има ефекти, кои некои ги сметаат за позитивни, некои за негативни.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Оваа книга беше одбележана од париските медиуми за храбриот и оригинален симболизам во својата содржина.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Затоа што нејзината желба да напише книга беше голема.
„Ласа“ од Наташа Димитриевска Кривошеев (2011)
Гронинг: Мојата прва книга беше „Љубовта е пекол”.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ги потврдува дотолку повеќе, што оваа книга беше напишана пред да биде објавен материјалот на американските психијатри. 42 Margina #22 [1995] | okno.mk
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Во вториот дел на Локалната сцена се наоѓа еден текст (расказ?!) на П. Вулкански, со што го завршуваме троделниот блок за човекот чии што први петнаесетина книги беа објавени во вкупен тираж од 100 примероци (од секоја по шест-седум).
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Последната негова книга беше „Критика и клиника”, 1993-та, во која пишуваше за делата на Мелвил, Бекет, Керол, Кафка.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Тие ги издадоа сите мои книги сѐ до 1990, кога прејдов во Харпер Колинс. ?
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Неговиот разговор со книгите беше потрага по нивниот нов распоред, секогаш во функција на настаните што се навестуваа.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Секоја книга беше како статуа на тишината.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Ќе чита ли некој? Книгата беше стара и распарчана, со жолти и нагорени страници, истуткана од носење по џебови.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Иако не сакаа да си признаат еден на друг, за многумина возбудата при читањето на овие книги беше и првото соочување со сопствената надојдена, а сè уште неразјаснета сексуалност.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Книгата беше тешка и црна, невешто вкоричена, без име или наслов на корицата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Книгите беа само стока што треба да биде произведена, како што е џемот, или врвките за чевли, на пример.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Како и насекаде, ловот и уништувањето на книгите беа извршени со истата темелност и во проловските квартови.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Ниту Братството, ниту пак книгата беа теми што кој било обичен член на Партијата би ги спомнал ако имаше начин да го одбегне тоа.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во книгите беа сместени световите од двете страни на границите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во книгата беа вникнати илузиите на Камилски врз универзална подлога во крајна цел да се помират водечките идеи на тогашниот европски лев Запад и октомвриски Исток.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во Татковата библиотека наредена во сличните по тема книги, се чувствуваше животот на секоја книга, небаре и прелистувањето на една таква книга беше во согласност со другите книги.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Често враќањето на книгата беше проследено со некогаш мала, некогаш поголема расправија, дури и со караница ако книгата беше делумно прочитана или ако воопшто не беше прочитана.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Крај оваа книга беа наредени и Библијата, Талмудот, други свети книги на источните религии.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Секоја книга беше поставена во рафтовите на библиотеката како тула на сеќавањето во одржувањето на оној continuum temporum за кој зборуваше Климент Камилски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Најголемиот дел од книгите беа пишувани на источните јазици, а најмногу можеа да се видат и книги на француски јазик, кои се најдоа во Татковиот книжен багаж уште од младоста за време на Првата светска војна, кога во Корча беше формирана малата Француска корчанска република со своја филијала во подоцна преземениот Поградец од австроунгарските и бугарските војски.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во оваа книга беа содржани и преточени сите таткови книги, сета мистерија на неговата надеж, вистинските страници како да се разбере Балканот.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Го чувствував мајчиниот трагизам, оставена да не ја доврши мисијата за која ја беше испратил во животот Севишниот, нејзината немоќ, низ татковите книги да го предвидува спасот на семејството.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Беше на извесен начин притаено задоволна, смирена, што најпосле ќе може некому од своите чеда да му ја препушти грижата за библиотеката во домот, каде што веруваше дека во книгите беше задржана татковата душа со која често можеше гласно и да зборува читајќи ги страниците врз кои беше посипана пепелта од цигарите при некогашните таткови занесни читања кога беше најжив, сеприсутен.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
После многу пишување, кратење на цели делови, додавање нови - книгата беше готова.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Тоа сега не беше тешко, кога книгите беа средени.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Во овие книги беше вникнат трајниот извор на сеќавањето, а претпоставениот пат на јагулите и нивното враќање ја криеше тајната за можниот крај на семејниот егзил, во откривањето на вистинскиот пат кон земјата без враќање...
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Тој беше внесен врз страниците на една книга. Се разбира, книгата беше за јагулите.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Мајкината книга беше најобичен каталог на големата италијанска стоковна куќа Ла Ринашенте, во најголемиот дел посветен на пролетната мода во 1949 година.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Ова кажување Мајка си го толкуваше на свој начин и за неа светите книги беа божји.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
За Татко, распоредот по кој се читаат книгите беше пресуден.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Во распоредот на овие книги беше означено и семејното сеќавање.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Меѓутоа, влијанието на де Квинсиевата книга беше огромно и во меѓународни размери.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Но јазикот на алхемијата на неговите книги беше јазикот на неговите соништа.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Главна книга беше „Неуромансер” на Вилијам Гибсон, најважен филм „Блејдранер”.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)
Начинот на кој ја прочитав таа книга беше многу интересен.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Еднаш, Американската влада се обидуваше да ме натера да зборувам.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Ужасно ме притискаа.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
За среќа, книгата беше на поличката до креветот и не морав да излегувам од собата.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Првата моја книга беше за мојот внатрешен свет, втората за мојот личен живот, неговите заплети и расплети во кои, за да ги минам, секогаш ми помагаше семејството. Како и љубовните драми.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)