Под очила умна коза од читанки букви пасе.
„Најголемиот континент“
од Славко Јаневски
(1969)
Во тој свет на маалото имаше населено, пред војната и по војната, луѓе од сите страни на Балканот, но и надвор од него: Македонци, Албанци, меѓу нив муслимани, католици и православни, познати како Шкрети, Турци, Срби, Ерменци, Грци, Бугари, Власи, Хрвати, Босанци, Роми, дури по некое руско семејство и други, сите поврзани со заедничката грижа на опстанокот на семејствата, како да ги нахранат децата во гладните времиња, принудени во едно време да чуваат кози, да се здружат со козите на козарите, повикани од режимот од планинските села, да станат работничка класа, но набргу козите од други причини им беа одземени од козарите и ликвидирани, а козарите не станаа никогаш работничка класа каква што ја замислуваа архитектите на новото комунистичко општество.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Не му одговарав ништо, а тој сам коментираше, највулгарно; на пример, ме праша дали би ја заменил ученичката Луција со една коза, оти тој би можел да ми најде коза од неговото село, кога веќе мислам дека козите се толку сексапилни.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Весник на жителите на Алпите, 01.01.2002 Потпурито од бои – лексички насликано со разноразни зборообразувачки творби и метафори – во Времето на козите од Луан Старова го отсликува и потцртува емоционалниот свет на Балканецот кој се регулира преку силната меѓузависност кај човекот во однос на природата и на животните што се одомени во овој регион.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Таа нѐ пушти да излеземе со козите. – Сите кози од маалото со децата и козарите беа излезени, па си реков... – прифати благо таа.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Пред нас е подножјето на ридот на кој се извишува тврдината Кале во чија утроба исчезнале козите од романот Времето на козите на Луан Старова.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Чанга држеше значаен говор. Сведочеше за времето на козите од почетоците до денес. Беше добро подготвен.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Козарите се чудеа на податокот дека козата од Кавказ може да роди две јариња.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Татко ми беше близу до сознанието дека козите од овие балкански предели сигурно колку-толку ги ублажуваат последиците од ужасната „класна борба”.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)