кол (имн.) - ќе (чест.)

Потем логотетот се созеде и почна со зборови најгнасни да фрла по сите нас, освен по Лествичникот; рече дека ќе нѐ распушти, дека ќе нѐ прогони од царството, дека имињата ќе ни одземе, прав и пепел дека ќе нѐ стори, дека за опашки од единаесет коњи ќе нѐ врзе и ќе нѐ влече сѐ додека трае животот на коњот, дека главите наши на кол ќе ги надене и на ѕидините од градот ќе ги истакне, како бајраци на срамот и лицемерието, на неверноста кон себеси, како пример за тоа што ќе ја снајде устата што говори она што не говори душата, и тоа пред тронот владетелски, царски!
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Кого на робија ќе пратат, кого ќе претепаат, кого на кол ќе наденат - секому своето, како што се вели.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Стражата и тајната кралска полиција мораше да презема определени мерки од воспитен карактер против ваквите клеветници.
„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)
Но ако дознаат, на кол ќе те наденат.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)