Пристанав со чунот на неговото место. Го врзав за колецот на брегот.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Му кажа, значи, и за себе, и за неа. А му кажа толку малку, и толку многу, затоа зашто го разбираше и знаеше како во срцето да му го забоде неподвижниот колец на соучесништвото.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)