Ако најнапред не сте го посетиле нашиот павилјон, или оние големи, доминантните павилјони на САД, на СССР и на Франција, а сте биле во павилјоните на Чехословачка, Швајцарија, Бразилија и слични на нив, а потоа сте заминале во југословенскиот, чувствувате две различни концепции во истапувањата на Изложбата.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Во една тоталитарна варијанта, прогресот беше претставен како мешавина на социјалниот дарвинизам, еугенизмот и науката за расата од крајот на XIX век и за создавањето на надчовекот, со цел да ја трансформира човековата историја.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Сето ова ги легитимира различните концепции во пристапот кон светскиот расказ, што пак се одразува врз самата продукција, преводот и приопштувањето на расказите од една во друга јазична средина.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во сите овие концепции во исполнувањето на историјата, целта на реализацијата на прогресот ќе биде во внатрешноста на историското време.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)