корен (имн.) - ми (зам.)

Јас бев зелен вир на многу дни од штедрост сега молчам сосем жолто За старецот во мене не плачат и грубо ќе ме натрупаат в кола Но сепак едно сеќавање имам: корењето ми остана на брегот Брег од риби и од камење каде растат многу млади дни Трева бев ќе бидам трева пак затоа така чудно мирисам
„Дождови“ од Матеја Матевски (1956)
И душа ми сичко виде и лилјаци по спилии жлти пилци по небеса у Света Гора и икони пијани у Синаја црни ветар и легох у чужда земја а корен ми у баштина крст ми – слнце а душа ми – пустина - немојте ми коски претресати...
„Ненасловена“ од Анте Поповски (1988)