крај (имн.) - завршува (гл.)

На крај завршува како шекспирова трагедија.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Татко, како во лична аскеза, постигнуваше комплексно читање на своите книги што, на крајот завршуваше и како целосно владеење со себеси, во слегувањето по спиралата на својата човечка суштина, успевајќи моќно да се спротивставува на силите на наметнувањето, на агресивните налети на балканското варварство.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)