крај (имн.) - престане (гл.)

Потоа тој ја стиша интонацијата на гласот, заслабе неговото ораторство, почна почесто да ја симнува офицерската шапка од главата и да го вади крпчето од џеб за да ја избрише потта од челото и на крајот престана да говори.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Дишењето му ослабе и на крајот престана. И срцето. ***
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)