ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Но, важно е дека овој град ви нуди секакава кујна и тоа не само во раскошните ресторани на „Хилтон“, туку и кај малебиџиите и акчиите кои се расфрлани речиси секаде - од пристаништето па сѐ до „Таксин“ и „Ак Сарај“...

Убаво уреден стан. Со кујна и со купатило, а собите можат да примат два, три или четири кревети.

Тоа го потсети на полутемнината на приземната кујна и на празната уста на жената.

Мислеше истовремено и на жената во визбената кујна и на Кетрин, жена му.

Отиде во кујната и проголта речиси полна шолја за чај од џинот „ Победа“.

А кујните и ановите не пуштаа ни до портите да им се доближиш со празно ќесе.

Трчаш како без глава кон кујната и за неколку минути сркаш од топлата манџа, сркаш, та ушите ти пукаат.

И, раскажува, како нејзината ќерка, со сите квалитети во кој спаѓаат оние од кујната и дворот пред куќа, ги знае девојчето ама не вреди... никој веќе не бере гајле за штиркан чаршав што крцка под тебе и икебана од цвеќе собрано од бавча што сама си ги одгледала.

Поправо, едната била соба, дневна, што би се рекло, со кауч и со телевизор, тој таму спиел, но и со маса, трпезарија истовремено, а другата, кујна и еден вид мал магацин.

- Ти, изгледа, не знаеш што е тоа „промаја во фрижидер” – се насмевнав откако ѕирнав внатре. – Да видиш како е кај нас понекогаш!

Брат ми Јане бетер е од тебе, сѐ уште спие, којзнае кога ноќеска се вратил, а мене ме мрзеше да одам да купувам, па сега ... ама, ај не е важно, дојди во кујната и сама снајди се.

- Прости, - го прекина таа, и не послушувајќи го, стана како нешто да ја чека, но отиде само до нишата од кујната и се врати со шише, чашки и пјато.

Еден наш роднина во градот порача кафе и кога виде дека нема кајмак, му се пожали на келнерот, а тој, пезевенкот, се врати во кујната и во филџанот плукна неколкупати.

Го бараат Зоки во кујната и во шпајзот – пак го нема.

Баба му пак си оди во кујната и нему му е уште потешко вака сам.

Сарски, одведи го Орцета в кујна и нареди за вечерата. (Иван и Младичот излегуваат.

ЛУКОВ: (Уште додека Фезлиев ги зборува последните реченици, излегува кон кујната и токму со последниот збор на Фезлиев се враќа со шише во раката. Го остава, со удир по масата, пред Фезлиев.)

Откако ќе ја одведе до кујната, тој ја заклучува вратата од кујната и го става клучот в џеб.

Дури и во оние часови кога наполно згаснува петербуршкото сиво небо и целото чиновничко племе се најало и завршило со ручекот, кој како можел, во сообразност со платата што ја добива и со сопствената желба,  кога сите веќе се одмориле од канцелариското чкрипење, трчање, од својата и туѓата работа и од сѐ она што доброволно, дури и повеќе отколку што е потребно, си го поставува никогаш несмирливиот човек – кога чиновниците брзаат да се препуштат на уживање во преостанатото време: кој, од поиницијативните, брза в театар, кој в град, да го потроши времето за да се изнагледа секакви шапчиња; кој на вечеринка – да го потроши на комплименти на некоја згодна девојка, ѕвезда на неголемиот чиновнички круг; кој, и тоа се случува најчесто, оди едноставно кај сличен на себе на четвртиот или на третиот кат, во две помали соби со претсобје или кујна и со некакви модерни претензии, ламба или некој друг предмет, што чинел големи жртви, лишување од ручеци, од излегувања, – со еден збор, дури и во тоа време, кога сите чиновници се губат по малите станови на своите пријатели за да поиграат бурен вист, сркајќи чај со евтини кекси, повлекувајќи чад од долгите чибуци, раскажувајќи за време на поделбата на картите, некаква интрига што стигнала од високото општество, од коешто никогаш и во никаква состојба рускиот човек не може да се откаже, или, дури кога нема за што да се зборува, прераскажувајќи ја вечната анегдота за командантот, кому дошле да му кажат дека му е потсечена опашката на коњот од споменикот на Фалконе, – со еден збор, дури и тогаш кога сите се трудат да се забавуваат, – Акакиј Акакиевич не ѝ се предаваше на никаква забава.

Но другите денови таа беше тука и тој беше тука за неа, се држеа за раце и шетаа околу квартот, или се возеа, додека на Мама косата ѝ се вееше како на девојче, и таа ги исклучуваше сите механички направи во кујната и му печеше неверојатни колачи и пити и медени слатки, длабоко загледувајќи му се в лице, со вистинска насмевка.

Потоа одеше во кујната и вареше кафе.