куќа (имн.) - надвор (прил.)

- Као да чина, бре браќа? - им рекол.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Велејќи така сирото девојче, си излегло од куќата надвор.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Списка жена, како некоја лута змија; трешти да бега низ куќа, трешти да бега од куќа надвор, трчај мажот по неја и удри, трчај и удри, суди а со тие зборои, ѓоа метлата ја судит..
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Плачејќи и одејќи донегде, му се моли на Бога да 'а стори еден гулаб, та да си летни в планина.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
И друго нешто ќе нарачуам на аџицава; да за на аџил'к колај јет за одење - им рекол пишман аџијата на попоите и сите другите.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
- Дај, оче свети, рака да те изваам од калта - ќе му речел.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Во тоа неспокојство, во тие тажни моменти, се замеша и друга несреќа: една ноќ Маруш излета со пушката во дворот, припука по некого, а утредента му забрани на Висар да излегува од куќата надвор, а тој почна со пушката да врти околу куќата и да стражари.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Кој тргат толку мака?
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)
Жена му декиката ја чекала за да го истурка од куќата надвор, чунки беше £ се здодеало од скржавштината што ја имал тој, при с¯ што бил прв богат во тој град.
„Македонски народни приказни“ од Иван Котев (2007)