Луцидниот Климент Камилски, кој многу добро ја познаваше француската книжевност, намерно му ја даде на читање книгата од Флобер на Татко, за во крајна линија да го соочи со опасностите кои можат да произлезат од нивната акција на чистење на османскотурски зборови по падот на Османската Империја, со нивните автодидактички познавања на лингвистичката наука, во времето на нејзиниот подем, да не се најдат во позиција на Бувар и Пекуше, да не биде разбрана нивната мисија како на балкански Дон Кихот и Санчо Панса, да се најдат на потсмев на луѓето на своето време.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Со тоа македонскиот (јужен) фронт бил ликвидиран.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)
Шетаме по селата, организираме: им кажуваме на луѓето која линија да ја држат, да не ја пуштаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Според условите на примирјето Бугарија требало да ја напушти Македонија и да ги задржи Струмица и Пиринска Македонија т. е. како демаркациона линија да се воспостави старата бугарско-српска граница од 1915 , пред нападот на Бугарија на Србија.
„Џебна историја на македонскиот народ“
од Група автори
(2009)