локомотива (имн.) - во (предл.)

Како машина, како вжештена локомотива во ноќ.“ Се засмеа грлено, туѓо.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
„Да свирам? Како?“ „Сеедно. Како машина, како вжештена локомотива во ноќ.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Проектот на кој Константин З. се ангажира, сега личи на локомотива во полно движење којашто и тој ја ложи, и кое движење, како впрочем кога е човек на какво било авантуристичко патување, му го одржува психолошкиот тонус цврст, а возбудите на кои патем наидува, воедначениот, монотон живот му го прават значително повозбудлив. 
„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)
КНИГАТА ЕСЕЈ метално чиста со цврста маса што одѕвонува сталожена спирално овенчана со чинот на раѓањето со сѐ што е банално во стисокот на рацете во писокот на локомотивата во заминувањето кон личната слобода што заробува во една фуснота посветена на моето заборавено име
„Забранета книга“ од Веле Смилевски (2011)