На последната станица во Шутка, човекот само наплати две карти, (колку љубезно од него, нели?), и по едно четириесетина минути бевме назад во Карпош III. 76 okno.mk
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Гротескна беше таа сцена: јас и тој во прегратка, токму под оревот под кој пред неколку минути беше Луција со Фискултурецот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ја украдоа полициската кола, Бојана ја прицна гаста и за неколку минути беа на периферијата од градот.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
За помалку од три минути бевме на Олив Авењу, а потоа коњот почна да трча во кас.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Секоја фамилија има некаде во себе трага на лудост, а братучед ми Мурад се сметаше за природен наследник на лудата линија во нашето племе.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Требаше да се брза. Секој минут беше скапоцен.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)