И тие ги гледаа во мислите своите деца претепани, измачени, гладни, голи и боси како газат во студената кал, како се тресат ноќе затворени во студените аништа, и... најпосле како сите ги обесил султанот во Стамбол.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Оти: можеш да го видиш во мислите свои зборот „врата“, или зборот „клучаница“, или зборот „прозорец“.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)