Витгенштајн го поднесува Трактатот како докторска теза 1929 година. Членови на испитната комисија биле Расел и Мур, а Муровиот извештај бил: „Моето мислење е дека тезата на господинот Витгенштајн е дело на гениј; но, како и да е, таа во секој случај ги надминува потребните стандарди за степенот доктор по философија на Кембриџ”.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Повторно го привлекува Кембриџ, првенствено младиот брилијантен философ, Ф. П. Ремзи, кој како осумнаесетгодишник му асистира на Огден во преводот на Трактатот, пишувајќи и осврт на книгата Mind.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Ако помислиме дека калкулативното мислење е длабоко всидрено во феномените, тоа е шокантен факт.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Мислењето е „јавно“ на три начини: „се однесува на јавни прашања; се наоѓа во јавниот домен; и го произведува јавноста, т.е. приватните граѓани кои стапуваат во интеракција во јавната сфера“.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Јавната сфера игра улога на посредник помеѓу општеството и државата, во кој јавноста се организира како носител на јавното мислење.
„Простори на моќта“
од Зоран Попоски
(2009)
Хајдегер не ја разбираше баш оваа луда трка на зелките, не знаеше колку време сака зелената зелка да стане кисела зелка, расол и како што не беше сигурен дали новиот качкет му е тамам така и шепотејќи сам си се прашуваше дали навистина секое мисловно мислење е поезија и секоја поезија е мислење?
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Младите немаат моќ, немаат глас, немаат избор.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Моќта на индивидуите со отворен ум да донесуваат и пре-донесуваат одлуки за сопствените животи, да произведуваат, готват, измислуваат, избегнуваат свои сопствени лаги, е сериозно ограничена.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Во сите овие статични, примитивни општества, мислењето е привилегија на оние што го контролираат оружјето.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)