Возот си штрака, го осеќам и мрдањето на праговите под шините.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ги добивав многу просто, со мрдање на малиот прст од левата рака.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
- Јатата одлетале, Ѕвездо моја, ама ќе се вратат... ако има враќање - Секое заминување нема враќање - тивко си шепоти баба Петра, ама Ѕвезда сепак ја разбира, според мрдањето на усните ја разбира.
„Молика пелистерска“
од Бистрица Миркуловска
(2014)
Почна да зборува, со истиот безизразен глас како и порано, речиси без мрдање на усните, со одвај чуен мрмор што лесно се губеше во вревата од гласовите и татнежот на камионите.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
На пладне се редиме на казанот: си го гледаме тилот и кирта на јаките, мрдањето на ушите и вилиците што џвакаат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)