нашинец (имн.) - во (предл.)

До мене гинеа Грци, како што до нив гинеа нашинци во истиот ров.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Зито и Елас!14 - Е, - им реков на едни нашинци во грчка униформа - не мора да биде баш така, ама дека е така, така е...
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Секогаш кога ќе одеа нашинци во Белград, за да служат војници, или за да работат, или за да се лечат кај тамошните доктори, тој секогаш, скришум од своите, молејќи се никој да не дознае за тоа ги поздравуваше Благуна и Видана и им пушташе, колку за здравоживо, по некоја пара.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
А кога во пролетта во 1939-та Акиноските му пишаа дека Благуна умрела и дека тие се се готват Видана нејзин да го донесат во Потковицата, па ако не сака тој, како сој, да го прими кај себе, тие ќе го задржат на својот имот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Пере Тошев, кој заедно со Бошета и со многумина нашинци во оваа војна се борел на бугарска страна, на Јанчевци им донесе две бугарски ополченски одликувања од времето на Руско-турската војна од 1887 година, едно Бошево друго од татко ѝ на Драганка.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Чичко Васко беше познат по тоа што сите новодојдени нашинци во Торонто добиваа работа во неговиот карвош.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)