ноќ (имн.) - почне (гл.)

Не припаѓаше повеќе долу во градот кај што преку ноќ почна да се плаши од своите пријатели-Македонци, да ги презира и да ги избегнува.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Не припаѓаше ни овде, оти му беше тешко да го разбере дијалектот што го зборуваа другите, или да се смее на нивните шеги, кои за него беа вулгарни и глупави.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Веднаш уште истата ноќ почна нешто да му тропа на десниот ѕид.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Ноќта почна да ги голта и последните сенки.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
После слушаше како и во таа ветрива ноќ почнуваат да се извишуваат до вишенебеси изострените писоци на волците по Белата Долина, и сега можеше да биде добро замислена сета изгубеност на гладните попусти завивања низ сета таа ветровитост.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)