опсервација (имн.) - и (сврз.)

Значи гледаме дека ниедно множество закони кои се изведени на едно ниво не можат да служат како крајни арбитри за она што ја образува реалноста на друго ниво на опсервација и контрола.
„МАРГИНА бр. 3“ (1994)