пат (имн.) - доаѓа (гл.)

- Не познавам никого кој би можел да ми објасни по кои патишта доаѓа ноќта - забележа тој кога се врати.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Стрико му многу пати доаѓаше во Скопје, по цели ноќи остануваа насамо со татко му, ама Атанас и мајка му никогаш не дознаа колкаво долго било писусчето.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
- Прв пат доаѓаат во овој крај и се одушевени од сѐ што им е понудено, од сместувањето, од храната, и од местоположбата на детскиот центар.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
И наиде, а не знаев по кој пат доаѓа.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Верувам дека ќе ми простиш Ведране, но кога повторно го слушнав тоа Иван, знаев дека тоа е твоето вистинско име. Треба да ми веруваш.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Наеднаш го слушнав она, другоно име: звучеше како Иван; како она поранешно Иван испратено еднаш од неговиот сон а потоа затулено некаде.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)