Овој пристап активно ги ангажира индивидуите во разоткривањето на загатките коишто терапевтот не може да ги реши.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Кога предавам за ваквиот начин на работа, следејќи го Брунер (1986), често пати им сугерирам на терапевтите да визуализираат аркада.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Сега за прв пат им се сретнаа погледите.
„Полицајка в кревет“
од Веле Смилевски
(2012)
Прв пат им е да патуваат за САД, мене прв пат за Полска.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Неадекватна за местото во кое моментално се наоѓав).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Лебед, со крвава трага последен пат им го шепнал тој збор на ѕвездите и на изгазените млечки и булки на кои се потпрел со градите и брадата.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
По патот им се придружил и генералниот конзул на Австро-Унгарија.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Биле педесет и девет и од пат им се тргале и арамии и ѕверови.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Над тој ред сенки се вееле проѕирни крпи пламен за уплав на болештината што можела подмолно да покоси уште некого од проколнатата легија.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
А и времето ги отепа. Лапавицата речиси на целиот пат им беше другар, та им ги стопи и последните сили.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
А отспроти од зад крваво ранетата душа на степата извираше црвениот железен порој И татнеше татнеше во зорите на потопот (И сѐ уште татнеа копитата неуморни иако одамна патот им истече) Брзаше да умреш еднаш или ако е можно повеќепати
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Брзаше да го истуриш срцето на белиот чаршав пред да те легнат на него пред да те пренесат по калдрмата и да те качат на високиот чардак таму негде во штипско Горно маало на улицата за која никогаш не беше слушнал Бидејќи никогаш и не слезе на земјата Бидејќи засекогаш остана седнат на коњот што бавно ја минува бескрајната степа на Кубан* Тој недооден пат Таа најдолга тажачка што некогаш сум ја слушнал
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
___ * Реки во јужна Русија ин а Кавказ
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
За мајските празници добив десет дена наградно отсуство а со мене ги пуштија уште тројца другари од Кавадарци: Киро, Мито и Таки.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
По патот им кажував дека имаме доста овци, па ќе јадеме сирење и млеко, бевме желни за домашно јадење.
„Три жени во три слики“
од Ленче Милошевска
(2000)
- Ви велев јас, вели Лазор Ночески, ви велев дека патот им е за бегање.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)