пенкало (имн.) - во (предл.)

Бдеам покрај неа со празен лист и пенкало во рацете.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Сајм беше извадил една лента хартија на која беше испишана долга колона зборови и сега ги проучуваше со хемиско пенкало во раката.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Репортерот - млад човек, исчешлан со патец и со пенкало во рацете.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)