песна (имн.) - го (зам.)

Нема ништо друго во оваа песна го нема ни твојот лик ниту глас, ни мисла те нема ни тебе, а ни мене, не нема нас...
„Разминувања“ од Виолета Петровска Периќ (2013)
Додека се сквернавеше македонизмот во смрадот Скотје се изгради и 135-тата противвоздушна ракета во која главен забављач беше хоџата од Серези, кој у четири сабајле на 1000 ватни звучки со песна го будеше локалното населење.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Она што веќе го рековме, дека во „Две тишини“ никој ништо и никого не штеди и дека дури и потенцијалниот читател е наполно незаштитен од стихот, од поетот, но и од страдањето (на зборовите, буквите, вокалите,.. белинките) распламтено до усвит, во собата на вокалот Е продолжува да се пее до коска и подлабоко, дотаму до каде што критиката не може никогаш да втаса, а песната го развејува знамето на својата победа (или предавство, сеедно) и истекува во една од двете претстојни тишини, во онаа во која се испраќа и во онаа во која се заминува.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Овие песни го ловат својот СОЗДАВАЧ, а притоа му ја смалуваат можноста за интервенции, зашто она што ги прави да бидат единствни е нивната затвореност токму за дополнителни интервенции.
„Вечната бесконечната“ од Михаил Ренџов (1996)
Песната го храбреше, му го зајакнуваше моралот со помислата дека не е сам, наскоро ќе пеат сите со него.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Нивниот приод е космички и доколку во моите песни го има космосот, тие ќе го чујат и ќе се одгласат. ...
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Се испијанија и кога ќе умреше некој, и умрениот со песни го испраќаа како да оди војник или во свет.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Четири години ја пеев „Народе македонски...” и четири години заради таа песна го пиев грчкото масло и серев по грчките жандармериски и полициски канцеларии и подруми.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Наместо со песна го поздрави со грозен кикот.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Песните го одрекоа она што го говореа Го искорнаа она што го мислеа Какво апсурдно однесување: Решиле да бидат слободни!
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)