Кај Батанџиовци една вечер станаа пискотници во племната.
               
             
           
            
            
              „Толе Паша“
               од Стале Попов 
              (1976)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Настрана викотница и пискотница во училницата. Но и плачење.
               
             
           
            
            
              „Прва љубов“
               од Јован  Стрезовски 
              (1992)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  Бабата Стаќа се направи да не разбра што бараат, та тивко одговори: —    Не се тука машките, ефенди, не се тука, утре ќе си дојдат од колибата, — и сакаше да ја затвори вратата од племната, — но еден што разбираше по нешто македонски ја кладе ногата на прагот, ја задржа вратата и ѝ се овргали на старата.
               
             
           
            
            
              „Толе Паша“
               од Стале Попов 
              (1976)
              
              
            
            
           
      
    
      
         
         
           
             
             
               
               
               
             
               
               
               
             
               
               
               
               
                  – Вода! Вода! Вода! – се заори хорска пискотница во тврдината од стотина-двесте деца, и старите почнаа да ги оближуваат сувите усни, да ги понаквасат со слинките од јазиците.
               
             
           
            
            
              „Калеш Анѓа“
               од Стале Попов 
              (1958)