Бидејќи не постои начин на ова прашање да одговориме директно, сѐ што преостанува е да го собереме она што лежи во самите дела на Ворхол.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Погледот ме водеше во психогимнастички ритам на сеќавањето што копаше по твоето минато -кој не се обидел, не успеал да го врати сентименталниот спој на стара приказна од моето и твое сновидение...
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
Се соблеков на горно бикини и чувствував како нивните втренчени погледи ме гребат по снагата.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Аналогијата резонира со иронија: убиството на претседателот како еден вид американска трагедија што го прослави Ворхол; Џеки Кенеди во жалост како една од Ворхоловите трајни теми; (речиси фаталниот) атентат извршен врз самиот уметник неколку години подоцна, само еден ден пред да го убијат Роберт Кенеди; веројатноста дека после Кенеди, Ворхол е првата личност во историјата на Америка со која се поистоветуваа толку голем број на луѓе по шеесетите години; сфаќањето дека Ворхоловата уметност, исто како и убиството на Кенеди, не е толку едноставна како што изгледа.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Од книгата ANDY WARHOL - Carter Ratcliff, 1983. okno.mk | Margina #11-12 [1994] 149 Алан Шварцман Музејот на Енди Ворхол Можеби поради моето не-чувство за архитектура, зградата на Фрик и Линдсеј (позната и како Волквејн компанија за музика и музички инструменти) на прв поглед ме потсетува на магацинот за книги во Далас.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)