Хеликоптерите сега повеќе се употребуваат отколку порано, авионите - бомбардери се во голема мера заменети од самонаводни проектили, а лесно ранливите подвижни воени бродови им го отстапија местото на речиси непотопливите Пловечки тврдини; во секој друг поглед не е направен речиси никаков напредок.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Шминкањето не беше изведено многу вешто, но Винстоновите стандарди во тој поглед не беа високи.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Местото што му се отстапува во романот на иронијата, како и на смирениот крај (читајте го рецептот за питата „тикуш” која мајката му ја приготвува на истоштениот повратник), можеби, на прв поглед не се упатни за такви цитати.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Кога дојде на третиот ден изгледаше малку поприбрано, но мене, на мојот пријателски поглед не можеше да му побегне од очите вистината дека сѐ уште не преболела.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Но, прочитал и „Жено“ наместо „Чашо“, затоа што постојано гледал во онаа буква, Ж што се вика, центарот на клопчето-слово, а што на жена наликува, и погледот не можел да го симне од средето на клопчето!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Но, ако неговиот поглед не изразуваше чудење како кај луѓе што виделе многу и престанале да се чудат, или како кај оние што не виделе ништо па сѐ земаат за сфатливо и нормално, тој повеќе изразуваше тага премината во тапост, небаре не гледа во тоа што гледа.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Можеа да бидат догледани во сета нивна ужасна расплиснатост, и оние црвени паласки крв, погледот не можеше да ги превиде нив, а ни прамењата од расфрлана волча четина.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Од врелите солзи што ми го разматуваа погледот не можев да му ги видам очите, сепак наслутив дека се сиви, вкочанети.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Фасциниран од твојата креативност и затворот ќе го крстам замок доколку твојот поглед не одговори на импулсите на менталните бранувања.
„Поетски блесок“
од Олга Наумовска
(2013)
„Во официјалниот проект се предвидува височина од триста метри.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Забележав триесетина млади луѓе кои, наведнати над големите маси за цртање, дури ни со поглед не ме удостоија.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во нејзиниот поглед не можеше да се открие ни радост ни тага поради предвременото враќање.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)