Завиткани во излитени италијански ќебиња, по полноќ ги погребаа.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Во 2 по полноќ ги водам на топол бурек во центарот на градот. – Ова е како вашиот хамбургер, Џим.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
И тоа атрибутите паѓаат, менливи, во втор ред (дали е beautiful или прекрасно, не е ни толку важно).
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Трајко ги пречека гостите домаќински и уште околу полноќ ги испрати горе Смечот, за да им однесе по три дни леб со магарето и да си набере дрва.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)